RTV BPK
Višegrađanin Ermin Kuka, viši naučni saradnik Instituta za istraživanje zločina protiv čovječnosti i međunarodnog prava Univerziteta u Sarajevu komentarisao je iscrtavanje murala u Višegradu kojih je svakim danom sve više, a osim onih posvećenih presuđenim ratnim zločincima, niču i murali posvećeni Kosovu i Rusiji.
Prije nekoliko dana na ulazu u Višegrad osvanuo je mural na kome je ispisano “Kad se vojska na Kosovo vrati”, a Kuka podsjeća da je upravo u Višegradu na Vidovdan 28. juna 2011. započela izgradnja kompleksa “Andrićgrad”, čiji je idejni tvorac reditelj Emir Kusturica, dok je većinski finansijer bila Vlada Rs.
“Taj kompleks je napravljen s ciljem da se, kako to tvrdi i beogradski historičar Ivan Čolović, kosovski mit prenese u Višegrad. Prema uvidima Ivana Čolovića, Vidovdansko zaklinjanje srpskih vođa Lazaru i zazivanje Obilića mogli su posle 1999. mnogo uspješnije da se izvode van Kosova. Zato se centralna crkvena i državna proslava ovog praznika posljednjih godina održava u Kruševcu, a obilježavanje Vidovdana 28. juna svake godine u Višegradu, odnosno u kompleksu “Andrićgrad”. Pokazalo se, kako tvrdi Čolović, da se na tom mjestu u Bosni pod zastavom kosovskog zavjeta mogu okupiti reprezentativni predstavnici političke, crkvene, vojne i kulturne elite Rs i Srbije i pokazati da borba za sve srpske interese zadojena kosovskim mitom ni poslije ratova devedesetih nije prestala, bez obzira na to što se u novije vrijeme vođe ove borbe većem uspjehu mogu nadati u istočnoj Bosni, nego na samom Kosovu”, kaže Kuka.
Podsjeća da je u kompleksu “Andrićgrada” izgrađena i velika Crkva Svetog cara Lazara i svih srpskih mučenika – Lazarica.
“Posvećena je Svetom mučeniku Lazaru i kosovskim junacima. Ta crkva je, ustvari, replika (modificirana kopija) manastira Visoki Dečani na Kosovu, umanjenih dimenzija prilagođenih prostoru na kome se nalazi. Namjera, cilj i svrha onih koji kreiraju murale, ali i onih koji ih odobravaju, a to su lokalni organi vlasti, je više nego jasna i nedvosmislena. Vlast i turistička zajednica ih definitivno mogu upisati u turističku ponudu Višegrada. Ovakvi murali su postali svakodnevnica u Višegradu, prije agresije poznatom multietničkom gradu”, ogorčen je Kuka.
Poznato je da su stradanja, bol i patnja koju su proživjeli višegradski Bošnjaci u periodu agresije na Republiku Bosnu i Hercegovinu 1992-1995. godine, bili kolosalnih razmjera, a Kuka ističe da su aktuelni vladajući radikalni i ekstremni srpski nacionalizam u Višegradu, čije indikatore postojanja i djelovanja vidimo i kroz navedene murale, prepreka stvaranju boljih međuljudskih odnosa i ukupnoj sigurnosti Bošnjaka.