RTV BPK
Tužilac Posebnog odjela za ratne zločine Tužileštva BiH, podigao je optužnicu protiv Milenka Samardžije, zvanog “Travka” i “Žabac”, rođenog 1964. godine u Travniku, te Koste Stanića, zvanog “Kole”, rođenog 1970. godine na Sokocu zbog strijeljanja članova porodica Sarajlić, Sejmenović i Malagić na obali Drine u septembru 1992. godine.
Kako je navedeno u optužnici, oni se terete da su, kao pripadnici MUP-a RS–a Sokolac, zajedno sa više osoba, postupali protivno odredbama Ženevskih konvencija o zaštiti civilnih osoba, te direktno, svjesno i voljno učestvovali u ubistvima civila bošnjačke nacionalnosti, među kojima je bilo i žena, djece i starijih osoba, koji ni na koji način nisu ičestvovali u neprijateljstvima i vojnim operacijama.
U optužnici se navodi da su optuženi u mjesecu septembru 1992. godine, učestvovali u prisilnom odvođenju civila iz njihovih kuća, transportu vojnim kamionom i strijeljanju na obali rijeke Drine, ukupno 22 žrtve, iz obitelji Sarajlić, Sejmenović i Malagić, koji su ubijeni pucanjem iz vatrenog oružja a njihova tijela bačena u rijeku Drinu.
Optuženi se terete da su lično i direktno učestvovali u strijeljanju i ubistvima žrtava, od koji je najstarija bila žena od 72 godine, a najmlađa dječak koji je imao šest godina. U navednom zločinu ubijeno je pet žrtava koje su bile mlađe od 18 godina. Optuženi Samardžija, također se tereti da je 10-ak dana prije navedenog zločina, učestvovao u nezakonitom prisilnom odvođenju tri civila bošnjačke nacionalnosti iz njihovih domova i javnih mjesta, u prostorije policijske stanice, gdje je žrtve mučio i zlostavljao, te nakon toga prevezao žrtve do obale rijeke Drine u mjestu Balatun, gdje je pucanjem iz blizine iz vatrenog oružja, lično usmrtio tri civila – navedeno je u optužnici.
Optužnica je proslijeđena na potvrđivanje Sudu BiH.
Kako smo ranije pisali, žrtve ovog strašnog zločina zvjerski su likvidirane u zoru 25. septembra 1992. godine. Živjeli su u bijeljinskom naselju Bukreš. Pripadnici specijalne jedinice MUP-a Republike Srpske, poznate pod imenom Pahuljice, izveli su iz kuće sve civile koji su se tu zatekli, odveli ih na obalu Drine kod Balatuna i pobili.
Istraga o ovom slučaju pokrenuta je prije više od deset godina. Neposredno nakon zločina, Gradski odbor SDS-a je za ubistvo 22 nevinih žena, djece, muškaraca i staraca javno optužio pripadnike jedinice specijalne policije Duška Malovića za kojeg Tužilaštvo BiH tvrdi da je bio lična pratnja Miće Stanišića, tadašnjeg ministra unutrašnjih poslova RS-a.
Tijela ubijenih su bačena u Drinu. Deset godina kasnije, 2002. na groblju u Sremskoj Mitrovici pronađeni su posmrtni ostaci 13 tijela, ukopani pod oznakama NN. Za sva nađena tijela postojala je uredna dokumentacija koju su vodili srbijanski organi i institucije.
Nakon identifikacije i obdukcije, 30. jula 2005. ukopani su na mezarju Lipić-Selimovići u Bijeljini. Do 2011. pronađeno je i sahranjeno 18, a četvero se još vode kao nestali.
Ubijeni su Sarajlići: Admir i Alma (stari šest i 10 godina), njihova majka Amira (rođ. 1955) i otac Osman (1956), njegov mlađi brat Senad (1967), njihov otac Izo (1931) i majka Rašida (1920), zatim Derviša (1956), Muharem ( 1952), njihova kćerka Selma (1980. – imala je 12 godina) i sin Zekerijah (1976). Ubijena je i Zurijeta Sarajlić (1934) i njena sestra Najla Džafić (1931).
Ubijeni su i Sejmenovići: Jusuf (1949), njegova žena Izeta (1951) i djeca Edina (1973) i Edin (1979).
I Malagići: Rašid (1947), njegova majka Haša (1926), žena Amira (1953) i djeca Elvir (1972) i Almir (1974).
Faktor